Argentyna, rok 1992 Laferrere, dzielnica nędzy na przedmieściach Buenos Aires – tam właśnie pojechaliśmy na kilka miesięcy, aby postawić pierwsze kroki małych braci na ziemi argentyńskiej. Do którego z małych baraków mamy się teraz udać? Którą z tych biednych rodzin poprosić o jałmużnę, o chleb powszedni? Jakaś kobieta wychodzi nam naprzeciw po piaszczystej drodze. Hola! […]
Pierwsze kroki w Hiszpanii – Barcelona, rok 1986 Podczas jednej z pierwszych misji dostrzegłyśmy na którymś z placów w mieście, siedzącą na schodach, całą skuloną, bezdomną kobietę. Próbowałyśmy podejść do niej bliżej, lecz ona, jedną ręką zasłaniając sobie twarz, drugą dała nam znak, żebyśmy odeszły. Przez kilka dni oswajałyśmy się w ten sposób ze sobą, potem
Fraternia Najświętszego Oblicza Ciąg dalszy.
Pierwsze kroki we Francji – Nîmes, listopad 1985 roku Bierzemy ze sobą plecaki i wyruszamy do Nîmes, bo właściciele pewnego domu, którzy właśnie wyjechali, przekazali nam klucze do niego, mimo że osobiście się nie znamy… Pierwszego dnia rano, przed pójściem do miasta na poszukiwanie najbardziej zagubionej owieczki i chleba powszedniego, klękamy do modlitwy. Nie wiedząc od
Chleb i ryby – „Chodźcie, posilcie się”! Ciąg dalszy.
Pierwsze kroki we Francji – Tuluza, rok 1986 Kiedy kilka dni po przybyciu do Tuluzy, idąc do kurii, przemierzałyśmy główne ulice miasta, dwóch spośród naszych najuboższych braci, do których wkrótce dołączyli inni, zawołało do nas: «Siostry, to wy byłyście w naszej stołówce!» Rzeczywście, już kilka razy jadłyśmy posiłek w stołówce dla ubogich, prowadzonej przez miasto.
« Już nie jesteśmy nieszczęśliwi, bo wy jesteście z nami! » Ciąg dalszy.