Do Wspólnoty małych braci i sióstr przynależą również osoby świeckie, zarówno niezamężne, jak i żyjące w rodzinach, młodzież i dzieci, a także księża diecezjalni. Stanowią oni „Rodzinę Baranka”.
Każdy odpowiednio do swego stanu życia i tam, gdzie się znajduje podejmuje zaangażowanie życia zgodnego z misterium Baranka, które wyraża dewiza Wspólnoty: „Zraniony, nigdy nie przestanę kochać„.